Dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską, aż do uzyskania pełnoletniości. Przysługuje ona obojgu rodzicom. Obejmuje prawo i obowiązek reprezentowania dziecka, wykonywania nad nim pieczy oraz zarządzania jego majątkiem. Jeżeli jedno z rodziców nie żyje, albo nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych, władza rodzicielska przysługuje drugiemu z rodziców. To samo dotyczy wypadku, gdy jedno z nich zostało pozbawione władzy rodzicielskiej, albo gdy jego władza rodzicielska uległa zawieszeniu.
Władzę rodzicielską można ograniczyć, zawiesić lub pozbawić. Ograniczenie następuje na mocy zarządzenia sądu opiekuńczego, gdy dobro dziecka jest zagrożone. Może polegać np. na zobowiązaniu rodziców oraz małoletniego do określonego postępowania, w szczególności do pracy z asystentem rodziny, czy na poddaniu wykonywania władzy rodzicielskiej stałemu nadzorowi kuratora sądowego. Zawieszenie następuje w razie przemijającej przeszkody uniemożliwiającej jej wykonywanie np. wskutek długotrwałej rozłąki. Natomiast jeżeli władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody, albo jeżeli rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka, sąd opiekuńczy zobligowany jest pozbawić rodziców władzy rodzicielskiej.
Należy podkreślić, że wykonywanie władzy rodzicielskiej ma na celu zabezpieczenie dobra dziecka, a nie jego uprzedmiotowienie. Tym bardziej władza rodzicielska nie uprawnia do stosowania kar cielesnych wobec dzieci, co w sposób kategoryczny reguluje art. 96¹ k.r.i.o.